- αϋλία
- ηφιλοσοφική θεωρία που δε δέχεται την ύπαρξη της ύλης.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
αϋλία
Look at other dictionaries:
αὐλία — αὐλίᾱ , αὔλιος belonging to folds fem nom/voc/acc dual αὐλίᾱ , αὔλιος belonging to folds fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀυλίᾳ — ἀυλίᾱͅ , ἀυλία immateriality fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐλίᾳ — αὐλίᾱͅ , αὔλιος belonging to folds fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αϋλία — η (AM ἀϋλία) [άυλος] το να είναι κάτι άυλο, όχι υλικό … Dictionary of Greek
αὔλια — αὔλιον country house neut nom/voc/acc pl αὔλιος belonging to folds neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀυλίας — ἀυλίᾱς , ἀυλία immateriality fem acc pl ἀυλίᾱς , ἀυλία immateriality fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀυλίαν — ἀυλίᾱν , ἀυλία immateriality fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐλίαν — αὐλίᾱν , αὔλιος belonging to folds fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αύλειος — αὔλειος και αὔλιος, α, ον και ος, ον (Α) 1. αυτός που βρίσκεται ή ανήκει στην αυλή («αὐλείῃσι θύρῃσι», «οὐδοῡ ἐπ αὐλείου», «ἐκτός αὐλείων πυλῶν») 2. το θηλ. ως ουσ. «αὔλειος και αὔλιος», «αὐλεία και αὐλία» η θύρα της αυλής, η αυλόπορτα. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
εύμυκος — εὔμυκος, ον (Α) αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει δυνατά («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», Ανθ. Παλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μυκος (< μυκώμαι «μουγκρίζω»), πρβλ. ερί μυχος, μεγά μυκος] … Dictionary of Greek
